Αρχείο κατηγορίας Ενδιαφέροντα επιστημονικά άρθρα

Το παιδί χρειάζεται να….

Το παιδί χρειάζεται?

  • Να το επαινούν για το παραμικρό που κάνει!
  • Να μάθει να λέει συνέχεια στον εαυτό του: «ΕΙΜΑΙ ΙΚΑΝΟΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΣ! ΜΠΟΡΩ!»
  • Να το ακούν προσεχτικά και να συζητούν μαζί του.
  • Να μάθει να λέει συνέχεια στον εαυτό του: «ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΝΙΩΘΩ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ! ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΜΕ ΑΚΟΥΝ!»
  • Να του αφιερώνουν ποιοτικό χρόνο και να έχει αδιάσπαστα αφιερωμένη την προσοχή σε αυτό!
  • Να μάθει να λέει συνέχεια στον εαυτό του: «ΜΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΜΕ ΠΡΟΣΕΧΟΥΝ! ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ!»
  • Να νιώσει ότι είναι καλοδεχούμενο και ότι το αγαπούν! Είναι σημαντικά οι αγκαλιές, η ζεστασιά και τα χαϊδευτικά ονόματα!
  • Να μάθει να λέει συνέχεια στον εαυτό του: «ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΜΕ ΘΕΛΟΥΝ ΓΙΑ ΠΑΡΕΑ! Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΕ ΣΥΜΠΑΘΕΙ!»
  • Να νιώσει ότι το αποδέχονται όπως είναι, με τις μοναδικές του ικανότητες, τα δικά του ταλέντα, τις δικές του προτιμήσεις!
  • Να μάθει να λέει συνέχεια στον εαυτό του «ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ! ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΟΣ, ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΕΙΜΑΙ!»
  • Να του προσφέρουν αγάπη δίχως όρους! Για αυτό που είναι και όχι για αυτά που κάνει!
  • Να μάθει να λέει συνέχεια στον εαυτό του: «ΕΙΜΑΙ ΑΞΙΑΓΑΠΗΤΟΣ!»
  • Να μάθει την πειθαρχία! Να αυξηθεί η αυτοεκτίμηση του με την επιβολή κανόνων, ορίων και λογικών ποινών!
  • Να μάθει να λέει συνέχεια στον εαυτό του: «ΜΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΑΓΑΠΗ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ!»
  • Να μην προσβάλλεται μπροστά σε άλλους και να μην υποτιμάται!
  • Να μάθει να λέει συνέχεια στον εαυτό του: «ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΩ ΚΑΛΑ ΣΤΗ ΖΩΗ!»
  • Να έχει χρόνο για να μάθει!
  • Να μάθει να λέει συνέχεια στον εαυτό του: «ΤΟ ΝΑ ΚΑΝΩ ΛΑΘΗ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ! ΕΤΣΙ ΜΑΘΑΙΝΩ ΚΑΙ ΠΡΟΟΔΕΥΩ!»
  • Να έχει ευκαιρίες να αναλάβει πρωτοβουλίες και ευθύνη, να δημιουργήσει μόνο του, να πετύχει!
  • Να μάθει να λέει συνέχεια στον εαυτό του: «ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ! ΕΧΩ  ΘΑΡΡΟΣ!»
  • Να το ενθαρρύνουν για υγιεινή ζωή, με καθαριότητα, άσκηση και σωστή διατροφή!
  • Να το βοηθούν να ντύνεται με τρόπο που νιώθει ελκυστικό ώστε να έχει θετική εικόνα για την εμφάνισή του!
  • Να μάθει να λέει συνέχεια στον εαυτό του: «ΕΙΜΑΙ ΟΜΟΡΦΟΣ!»
  • Να μην το μεταχειρίζονται με διακρίσεις και μην το συγκρίνουν με το άλλο παιδί!
  • Να μάθει να λέει συνέχεια στον εαυτό του: «ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΩ  ΣΑΝ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟ, ΑΛΛΑ ΝΑ ΓΙΝΩ  Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ!»
  • Να μην το τρομάζουν με καταστροφικά σενάρια για το μέλλον!
  • Να μάθει να λέει συνέχεια στον εαυτό του: «ΕΙΜΑΙ ΑΣΦΑΛΗΣ! ΕΧΩ ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ!»
  • Να έχει κοινωνική ζωή, διασκέδαση και φίλους που του φέρονται καλά!
  • Να μάθει να λέει συνέχεια στον εαυτό του: «ΕΧΩ ΚΑΛΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΘΕΛΟΥΝ!»

 ΠΗΓΗ: Πρεκατέ Β., Μέντορας ?Για την Παιδική Προστασία και Ευημερία?


Γιατί ορισμένα παιδιά αρνούνται να μελετήσουν τα μαθήματά τους;

Άρθρο της κ. Μυρσίνης Κωστοπούλου (ψυχολόγου – ψυχοθεραπεύτριας -Ph. D.)
Για ποιον λόγο ορισμένα παιδιά αρνούνται να μελετήσουν τα μαθήματά τους; Οι λόγοι μπορεί να σχετίζονται με:

– Ελλειψη κινήτρου για τη μελέτη, την σχολική απόδοση, το σχολικό πλαίσιο.

– Χαμηλή αυτοεκτίμηση, φόβο αποτυχίας και απόσυρση ως τρόπο διαχείρισης του άγχους.

– Περιβάλλον μη υποστηρικτικό, που δεν καθοδηγεί το παιδί ως προς τους στόχους του και τις ευθύνες του.

– Περιβάλλον υπερβολικά αυταρχικό, που ταυτίζει τη μελέτη με την ίδια την υπόθεση της ζωής και την αυταξία του παιδιού ευνουχίζοντας το κίνητρό του.

– Ανασφάλεια, νωχελικότητα, παθητικότητα, εξάρτηση από τους γονείς, προσδοκία ότι «τα πράγματα μάς έρχονται και δεν τα δημιουργούμε μόνοι μας».

– Κατάθλιψη, μαθησιακές δυσκολίες, διάσπαση προσοχής, αλλά και σπανιότερα ύπαρξη βαθιών συναισθηματικών δυσκολιών ή ψυχιατρικού υποβάθρου.

Πώς μπορούμε να κινητοποιήσουμε το παιδί μας στην καθημερινή σχολική μελέτη;

Ορισμένοι γονείς κάνουν το λάθος να «απαντούν» στην άρνηση του παιδιού μελετώντας για εκείνο και όχι ωθώντας το ίδιο στο να μάθει πώς να διαβάζει. Εκείνο μαθαίνει να έχει δεκανίκια από μικρό, παίρνει το μήνυμα ότι δεν είναι ικανό μόνο του, περιμένει ότι ο γονιός θα το διαβάζει, μειώνεται το κίνητρό του για μάθηση, ατονούν οι γνωστικές του λειτουργίες, παθητικοποιείται, γίνεται άβουλο και εξαρτητικό.

Αντίθετα, το παιδί που από την πρώτη τάξη του δημοτικού μαθαίνει να διαβάζει μόνο του χτίζει μέσα του την πολύτιμη αυτονομία, ενώ μαθαίνει επίσης να συσχετίζει την προσπάθεια με την ανταμοιβή (όσο πιο πολύ διαβάζει τόσο μεγαλύτερη κατανόηση έχει στο μάθημα και πιθανόν υψηλότερους βαθμούς). Προτείνεται στους γονείς:

* Να ενθαρρύνουν το παιδί τους να προσπαθεί να διαβάζει, ανεξάρτητα από τον τελικό βαθμό και να δέχονται μία μικρότερη από την ιδεώδη απόδοση.

* Να το βοηθούν να μην εγκαταλείπει τη μελέτη όταν παρουσιάζονται δυσκολίες στην κατανόηση, αλλά να τις συγκεντρώνει στο τέλος του ημέρας και να τις συζητάει με τον γονιό ή ακόμη καλύτερα με τον δάσκαλο.

* Να το κινητοποιούν να ελέγχει μόνο του στο τέλος της μελέτης την επάρκεια των γνώσεων που έχει αφομοιώσει, π.χ. κάνοντας τις ερωτήσεις στον εαυτό του που θα του έκανε ο δάσκαλος.

* Να μη δωροδοκούν το παιδί όταν διαβάζει, γιατί τότε εκείνο ταυτίζει το διάβασμα με τον καταναγκασμό και την αγγαρεία.

Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ via madata

 

Επικοινωνία Γονιών- Παιδιών

Επικοινωνία Γονιών- Παιδιών

Έννοιες όπως η αγάπη, το ενδιαφέρον, η τρυφερότητα κυριαρχούν στο μυαλό μας όταν μιλάμε για τη σχέση γονέα με παιδί. Έννοιες σχεδόν ταυτόσημες στη σκέψη των περισσότερων με το ρόλο τους ως μαμά ή μπαμπάς.

Είναι όμως αρκετές για την διαπαιδαγώγηση του παιδιού μας;

Και το κυριότερο είναι αρκετές για να γνωρίσουμε πραγματικά το παιδί μας;

Η πραγματικότητα εντοπίζεται αλλού και οι λέξεις κλειδιά είναι η επικοινωνία και η παρατήρηση.

Η καθημερινότητα πλέον έχει στρέψει αλλού την προσοχή των γονέων. Πόσες φορές για παράδειγμα έχει τύχει  ενώ κάνετε μια δουλειά στο σπίτι ή χαλαρώνετε από την πίεση της ημέρας να σας μιλάει το παιδί σας για το πώς πέρασε στο σχολείο και εσείς να του απαντάτε μηχανικά χωρίς να επεξεργάζεστε αυτά που έχετε ακούσει;

Οι οικονομικές δυσκολίες πλέον είναι πολλές και οι ανάγκες και οι επιθυμίες των παιδιών πολλαπλασιάζονται. Ως εκ τούτου οι ώρες εργασίας έχουν πολλαπλασιαστεί και οι αναμενόμενες δυσκολίες επικοινωνίας ανάμεσα σε ένα ζευγάρι κορυφώνονται στις ελάχιστες ώρες που συναντιούνται. Έτσι πολλές φορές σε μια σημαντική ή λιγότερο σημαντική απόφαση που πρέπει να παρθεί για το παιδί οι γονείς διαφωνούν και μάλιστα μπροστά του. Σε αυτή την σκηνή καταρρέει το «οι γονείς μου» και παραμένει ο «καλός μπαμπάς» ή η «καλή μαμά» ανάλογα με την περίσταση.

Σκοπός του συγκεκριμένου άρθρου δεν είναι να κρίνει τον γονεϊκό ρόλο του κάθε ένα απλά να αφυπνίσει τον μπαμπά και τη μαμά σε σχέση με την επικοινωνία τους με το παιδί.

1. Να θυμάστε ότι η δική σας συμπεριφορά αποτελεί πρότυπο για να αναπτύξει το παιδί σας την δική του συμπεριφορά.
2. Παρατηρήστε την συμπεριφορά του παιδιού σας. Οποιαδήποτε ανεξήγητη αλλαγή στην συμπεριφορά του είναι ενδεικτική ότι κάτι έχει συμβεί ή κάτι το απασχολεί.
3. Πείτε του πράγματα που για σας είναι ίσως δεδομένα ή αυτονόητα. Το να πείτε στο παιδί σας ότι το αγαπάτε ή ότι είστε περήφανος / περήφανη για εκείνο για σας είναι δεδομένο. Για εκείνο σίγουρα δεν είναι και έχει σίγουρα ανάγκη να το ακούσει.
4. Κάποια στιγμή της ημέρας αφήστε για λίγο την όποια δουλειά και συζητήστε με το παιδί σας για το πώς πέρασε τη μέρα του.
5. Ακούστε τη γνώμη του και σεβαστείτε τη. Με αυτό τον τρόπο του μαθαίνετε να σέβεται τη γνώμη των άλλων.
6. Συζητήστε με τον / την σύντροφο σας σχετικά με το παιδί και αποφασίστε μια κοινή γραμμή διαπαιδαγώγησης που θα ακολουθήστε και οι δυο.
7. Εξηγήστε στο παιδί τις αποφάσεις που έχετε πάρει για εκείνο. Τα παιδιά τα τρομάζει ή τα θυμώνει το άγνωστο.
8. Ακούστε το παιδί σας και προσπαθήστε να μην αντιδράσετε υπερβολικά σε αυτό που θα ακούσετε. Η υπερβολή τρομάζει τα παιδιά.
9. Να θυμάστε ότι τα παιδιά δεν θέλουν να στενοχωρούν ή να πληγώνουν τους γονείς τους γι? αυτό και κρύβουν πράγματα. Με την συζήτηση καλλιεργήστε ένα κλίμα ασφάλειας και εμπιστοσύνης.
10. Επικοινωνήστε με την Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα Παιδιά SOS 1056
 

Σε κάθε περίπτωση να θυμάστε:

 Η ουσιαστική επικοινωνία και παρατήρηση κρύβουν πολλές αλήθειες και κυρίως αποτελούν ένα σημαντικό εργαλείο τόσο για να προλάβετε καταστάσεις όσο και για να τις διαχειριστείτε?

Πηγή: Το Χαμόγελο του παιδιού (http://www.hamogelo.gr/4-1/893/Epikoinonia-Gonion-Poidion-)

Πάλι δεν διάβασες;

Πάλι δεν διάβασες;


Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να βοηθήσουν το παιδί να διαβάζει μόνο του

Ο τρόπος που θα οργανώσει ένα παιδί το διάβασμά του παίζει καταλυτικό ρόλο όχι μόνο στην επίδοσή του στο σχολείο αλλά κυρίως στην εικόνα και στη σχέση που θα αναπτύξει με τη μάθηση γενικότερα.

Είναι σημαντικό να κατανοήσουν οι γονείς ότι δεν «διαβάζουμε» όλοι μαζί τα μαθήματα της επόμενης μέρας αλλά στην ουσία βοηθάμε ή καλύτερα μαθαίνουμε το παιδί (ιδίως στις πρώτες τάξεις του δημοτικού) να οργανώνει τη μελέτη του ώστε να είναι αποδοτική και όσο το δυνατόν λιγότερο κουραστική. Αυτό ενισχύει την αίσθηση της υπευθυνότητας στο παιδί και του δίνει μια εικόνα για τις δυνατότητες, τις αδυναμίες του και τον εκτιμώμενο χρόνο που απαιτείται. Στόχος του γονέα είναι να επιτύχει το παιδί αυτό που ονομάζουμε αυτορρύθμιση. Μερικοί τρόποι που μπορεί αυτό να επιτευχθεί:

Προτείνετε στο παιδί να τοποθετήσει το πρόγραμμα της εβδομάδας σε σημείο που να μπορεί να το βλέπει εύκολα όπως, στο γραφείο, στην πόρτα, στη ντουλάπα του δωματίου του χωρίς να χρειάζεται να του το υπενθυμίζετε εσείς συνεχώς.
Βοηθήστε το παιδί να οργανώσει το χώρο του δωματίου του με τέτοιο τρόπο ώστε να μην επηρεάζεται την ώρα της μελέτης από άλλα ερεθίσματα όπως, από το γραφείο να μην έχει θέα έξω από το παράθυρο, να κλείνει την πόρτα για να μην αποσπάται η προσοχή του από άλλους θορύβους (δικές σας συζητήσεις, τηλεόραση, άλλες ηλεκτρικές συσκευές) και να προσαρμόσετε το φωτισμό ώστε να η μελέτη να είναι πιο ξεκούραστη για τα μάτια.
Μέρος της οργάνωσης είναι και η έγκαιρη προετοιμασία του σχολικού εξοπλισμού (τσάντα με βιβλία της ανάλογης ημέρας, κασετίνα με όλα τα απαραίτητα) ? στην αρχή με μια δική σας βοήθεια αλλά στη συνέχεια από το ίδιο το παιδί.
Δείξτε του τη σωστή στάση του σώματος στο γραφείο ή ακόμη και στον υπολογιστή προσαρμόζοντας την καρέκλα στην ανάλογη θέση. Αφήστε το παιδί να το ακολουθήσει και αν δείτε να το ξεχνά υπενθυμίστε το.
Αναφορικά με τις δραστηριότητες εκτός σχολείου πολλοί γονείς σκέφτονται να στείλουν τα παιδιά για εκμάθηση ξένων γλωσσών, μουσικών οργάνων, αθλημάτων. Μην ξεχνάμε ότι το παιδί αυτό που χρειάζεται είναι ξεκούραση και εκφόρτιση από το άγχος των τόσων υποχρεώσεων συνήθως μέσω παιχνιδιού. Ρωτήστε το παιδί με τι θα ήθελε να ασχοληθεί προσπαθώντας να περιορίσετε τις δικές σας προσδοκίες ή (ανεκπλήρωτα) όνειρα για παράδειγμα, να μάθει πιάνο γιατί σας αρέσει η κλασική μουσική.
Αποφύγετε να ζητήσετε από το παιδί να ξεκινήσει το διάβασμα μόλις επιστρέψει από το σχολείο ή μετά από το παιχνίδι καθώς αυτό το διάστημα είναι για ξεκούραση ή για να ενισχύσετε την ποιοτική επικοινωνία με το παιδί σας μέσω συζήτησης (μοίρασμα σκέψεων και συναισθημάτων της ημέρας).
Βοηθητικό είναι να ξεκινήσει το παιδί να διαβάζει τα πιο δύσκολα μαθήματα στην αρχή και να μην τα αφήσει στο τέλος που θα είναι πιο κουρασμένο.
Αντίστοιχα, μπορεί να διαβάσει πρώτα αυτά που βαριέται ή που του προξενούν μειωμένο ενδιαφέρον ώστε να κινητοποιείται στη συνέχεια να διαβάσει και αυτά που του αρέσουν περισσότερο.
Μην ξεχνά τα μικρά και συχνά διαλλείματα ακόμη και αν δεν νιώθει ιδιαίτερα κουρασμένο.
Αν το δυσκολεύουν τα θεωρητικά μαθήματα (όπως, ιστορία) προτείνετε εναλλαγή με πρακτικά μαθήματα (όπως, μαθηματικά). Στα θεωρητικά θα το βοηθήσει αρκετά να του δείξετε τρόπους εκμάθησης όπως, να δίνει μια κεντρική ιδέα ? τίτλο, λέξεις ? κλειδιά ή να υπογραμμίζει σημαντικά κομμάτια σε κάθε παράγραφο και γενικότερα να παρατηρεί εικόνες.
Προτείνετε, επίσης, να κάνει μια επανάληψη το βράδυ πριν πάει για ύπνο. Αποφύγετε να είστε με ένα βιβλίο από πίσω του και να του διαβάζετε φωναχτά το μάθημα ? αποτελεί και παθητική διαδικασία μάθησης αλλά του δίνει την εικόνα ότι δεν μπορεί να το κάνει μόνο του.
Περιορίστε ή αποφύγετε όσο είναι εφικτό να απευθύνεστε στο παιδί χρησιμοποιώντας προστακτική (όπως, γράψε, διάβασε) και επιλέξτε να το παρακινήσετε με εκφράσεις όπως, έλα να διαβάσεις τώρα που είσαι ξεκούραστος.
Αντίστοιχα, όταν εξαντλούνται τα αποθέματα υπομονής σας μην απειλείτε το παιδί «αν δεν διαβάσεις τα μαθήματά σου δεν θα βγεις για παιχνίδι» αλλά πείτε του «όταν τελειώσεις τα μαθήματά σου μπορείς να πας για παιχνίδι».
Να θυμάστε να ενισχύετε την προσπάθεια που κάνει.
Για να επιτευχθούν τα προηγούμενα και να ενισχυθεί η ικανότητα μελέτης είναι απαραίτητα δυο ακόμη στοιχεία: μια σωστή και ισορροπημένη διατροφή (τρίωρα γεύματα, τριάδες γευμάτων [ενδεικτικά: α) ζωική (όπως, κοτόπουλο, γάλα, γιαούρτι), β) αμυλώδη (δημητριακά, πατάτα, ξηροί καρποί) και γ) φρέσκια (φρούτο, χυμός) τροφή] και επαρκής ύπνος (περίπου 8 ώρες).booktree

ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ

«Αν το παιδί δεν μπορεί να μάθει με τον τρόπο που το διδάσκουμε, τότε πρέπει να το διδάξουμε με τον τρόπο που μπορεί να μάθει» (Maria Montessori)

Πηγή

Καλαντζή-Αζίζι, Α. & Ζαφειροπούλου, Μ. (2004). Προσαρμογή στο σχολείο. Πρόληψη και αντιμετώπιση δυσκολιών. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.

Ρασιδάκη, Χ., Παντελή, Σ. (1999). Επιτυχία σε Πρώτο Πλάνο. Πώς να Κερδίσεις το Παιχνίδι στο Σχολείο. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.

 Πηγή: Άρθρο της Ευφροσύνης Μήτσιου, Ψυχολόγου ? Ψυχοθεραπεύτριας,  Msc. Σχολική ? Εξελικτικής Ψυχολόγου στο διαδικτυακό ιατρικό περιοδικό ΙΑΤΩΡ (http://www.iator.gr/2011/09/30/pali-den-diavases/)

 

Πώς μπορείτε να ωθήσετε ένα παιδί με δυσλεξία να αρχίσει να διαβάζει λογοτεχνικά βιβλία;

Πώς μπορείτε  να ωθήσετε ένα παιδί με δυσλεξία να αρχίσει να διαβάζει λογοτεχνικά βιβλία;
1) Διαβάστε του εσείς και δείξτε του τον μαγικό κόσμο των βιβλίων. Με αυτό τον τρόπο θα αρχίσει να αγαπάει τα βιβλία και να τα θεωρεί διασκέδαση, θα αυξηθούν οι γνώσεις του, θα εμπλουτιστεί το λεξιλόγιό του και θα αποκτήσει πρόσβαση σε κείμενα που δεν μπορεί να προσεγγίσει μόνο του λόγω της περιορισμένης αναγνωστικής του ικανότητας. Αρχίστε την κοινή αυτή ενασχόληση από πολύ μικρή ηλικία και καθιερώστε ώρες διαβάσματος μαζί.
2) Ηχογραφήστε βιβλία ή αγοράστε Audiobooks. Ειδικά για τα μεγαλύτερα παιδιά είναι πολύ σημαντικό να έχουν πρόσβαση σε «δύσκολα» βιβλία, όπως οι συνομήλικοί τους. Μπορεί το διάβασμα μαζί σας να είναι μια διαδικασία που απολαμβάνετε και οι δύο, ένα ηχογραφημένο βιβλίο ωστόσο δίνει την ανεξαρτησία στο παιδί και στον νέο να το ακούσει όποτε και όπου θέλει.
3) Μοιραστείτε το διάβασμα : αν το παιδί μπορεί και διαβάζει κάποιες λέξεις ή λίγες προτάσεις, διαβάστε «μαζί» το βιβλίο. Μπορείτε να διαβάζετε εσείς και το παιδί να διαβάζει 1-2 λέξεις από κάθε σελίδα ή μπορεί να διαβάζει μια παράγραφο ο ένας ?μια παράγραφο ο άλλος, μια σελίδα ο ένας ? μια σελίδα ο άλλος και με όποιον άλλο συνδυσμό και τρόπο πιστεύεται οτι θα σας βοηθήσει.
4) Όταν διαβάζετε μαζί ένα βιβλίο, μην μένετε στην ξερή ανάγνωση και στις κουραστικές ερωτήσεις κατανόησης. Αλλάξτε την φωνή σας, ζητήστε από το παιδί να κάνει υποθέσεις με βάση τα όσα έχετε διαβάσει και με βάση τις εικόνες για την συνέχεια της ιστορίας, συζητείστε τι θα κάνατε εσείς στην περίπτωση του ήρωα, ποιά συναισθήματα γεννήθηκαν στο παιδί, τι του άρεσε και τι όχι από την ιστορία. Βάλτε την σκεψη του παιδιού και την φαντασία του να δουλέψει και δώστε ζωντάνια στην ιστορία.
5) Μην επιμένετε να διαβάζει ολόσωστα. Διορθώνετε μόνο όσα λάθη επηρεάζουν αρνητικά την κατανόηση. Αν δυσκολεύεται σε μια λέξη, αφήστε το να προσπαθήσει λίγα δευτερόλεπτα και μετά πείτε του εσείς την λέξη ή το τμήμα της που το δυσκολεύει. Το διάβασμα πρέπει να είναι διασκέδαση και όχι ένας τρόπος να βελτιώσετε την αναγνωστική ικανότητα του παιδιού. Θα γίνει και αυτό, αλλά θα είναι αποτέλεσμα και όχι αυτοσκοπός.
6) Δώστε το καλό παράδειγμα στα παιδιά σας. Δεν είναι δυνατόν να τα παροτρύνετε να διαβάζουν λογοτεχνία όταν εσείς δεν διαβάζετε καθόλου ή όταν ζείτε σε ένα σπίτι χωρίς βιβλία, εφημερίδες και περιοδικά. Αν εσείς έχετε σαν διασκέδαση την τηλεόραση, το παιδί θα μάθει να βλέπει τηλεόραση. Αν εσείς διαβάζετε, το παιδί θα μάθει να διαβάζει.
7) Μετατρέψτε το διάβασμα σε καθημερινή απόλαυση για όλη την οικογένεια. Καθορίστε κάποιες ώρες που μπορείτε να διαβάζετε όλοι μαζί, είτε το ίδιο βιβλίο (πχ ένα κεφάλαιο ο καθένας, οι άλλοι ακούνε) ή ο καθένας το βιβλίο του, σε έναν χώρο όπου όλοι θα απολαμβάνετε τις στιγμές (πχ στο σαλόνι με ένα ποτήρι κακάο).
8) Καθιερώστε κάθε βδομάδα μια επίσκεψη στη βιβλιοθήκη της γειτονιάς σας ή σε κάποιο βιβλιοπώλείο και αφήστε το παιδί να διαλέξει μόνο του το βιβλίο/ τα βιβλία που θέλει να διαβάσει.
9) Διαλέξτε το κατάλληλο βιβλίο για το παιδί.
Πώς θα διαλέξετε κατάλληλα βιβλία για παιδιά με ΜΔ;
1) Διαλέξτε βιβλίο που θα συμφωνεί με το αναγνωστικό επίπεδο του παιδιού. Ένας απλός κανόνας είναι ότι αν το παιδί δεν μπορεί να διαβάσει 5 ή περισσοτερες λέξεις μιας σελίδας, τότε το βιβλίο είναι ιδιαίτερα δύσκολο για αυτό.
2) Η πρώτη εντύπωση είναι πολύ σημαντική. Το βιβλίο πρέπει να είναι ελκυστικό, με πλούσια εικονογράφηση, εντυπωσιακό εξώφυλλο και να μην δίνει την εντύπωση οτι απευθύνεται σε παιδιά μειωμένων ικανοτήτων ή παιδιά πολύ μικρότερης ηλικίας.
3) Προσέξτε πολύ την υπόθεση του βιβλίου. Αν ψάχνετε βιβλία με λίγες σελίδες και εύκολα στην ανάγνωση, υπάρχει ο κίνδνος να διαλέξετε βιβλία για παιδια πολύ μικρότερης ηλικίας, με μη ενδιαφέρουσες ιστορίες. Ψάξτε πολύ πριν επιλέξετε και μην ξεχνάτε ποτέ οτι η υπόθεση πρέπει να συμβαδίζει με την ηλικία και τα ενδιαφέροντα του παιδιού.  Αν δεν μπορείτε να βρείτε κατάλληλο βιβλίο, πάρτε ένα βιβλίο με ενδιαφέρουσα ιστορία και όμορφες εικόνες, βγάλτε το φωτοτυπία χωρίς να φαίνονται τα γράμματα και γράψτε με πιο σύντομο και απλό τρόπο την υπόθεση.
4) Αρχικά διαλέξτε βιβλία με μικρό αριθμό σελίδων και πλούσια εικονογράφηση, έτσι ώστε το παιδί να μπορεί να το καταλάβει εύκολα και να το τελειώσει χωρίς να κουραστεί. Σταδιακά, το ίδιο το παιδί, έχοντας αποκτήσει αυτοπεποίθηση, θα επιλέγει πολύ μεγαλύτερα και δυσκολότερα βιβλία. Μην επιμένετε να αρχίσει να διαβάζει «βιβλία της ηλικίας του». Αφήστε το ελεύθερο να επιλέξει τα βιβλία που το ενδιαφέρουν και διαβάστε του εσείς ή ηχογραφείστε βιβλία για μεγαλύτερης ηλικίας παιδιά στα οποία δεν έχει από μόνο του πρόσβαση. Όταν το παιδί είναι έτοιμο θα διαβάσει και βιβλία πολλών σελίδων, χωρίς εικόνες.
5) Επιλέξτε βιβλία με ενδιαφέρουσες ιστορίες, με έντονη πλοκή, πολλή δράση και εύκολη δομή. Το παιδί πρέπει να μπορεί να παρακολουθήσει την ιστορία χωρίς δυσκολία. Αποφύγετε στην αρχή ιστορίες με «μπερδεμένη» υπόθεση, αναδρομές στο παρελθόν μέσα από διηγήσεις.
6) Το βιβλίο πρέπει να έχει σύντομες προτάσεις, μικρές παραγράφους και σύντομα κεφάλαια.  Η εικόνα τεράστιων κομματιών ή πυκνογραμμένων σελίδων αποθαρρύνει και τρομάζει τα παιδιά.
7) Οι προτάσεις πρέπει να είναι συντακτικά απλές. Δεν βοηθούν οι πολύ μεγάλες προτάσεις, όπου απο τελεία σε τελεία παρεμβάλλονται πολλές δευτερεύουσες προτάσιες που δίνουν πολλές πληροφορίες. Προτιμήστε βιβλία με ξεκάθαρα νοήματα που δίνονται με απλό και σύντομο τρόπο και όχι γλαφυρότατα κείμενα με άπειρα επίθετα και πλούσιες περιγραφές.
8) Προσέξτε την γλώσσα του βιβλίου. Διαλέξτε βιβλία με απλές λέξεις, που χρησιμοποιούνται καθημερινά και όχι δύσκολες λέξεις, άγνωστες προς το παιδί που χρησιμοποιούνται σπανίως. Αν θέλετε να έρθει σε επαφή με βιβλία που είναι γραμμένα σε πιο «δύσκολη» γλώσσα, κάντε το με βιβλία που διαβαζετε εσείς ώστε να μπορείτε να διαβάζετε σωστά τις λέξεις και να τις εξηγείτε.
9) Προσέξτε τα παλιά βιβλία που είναι γραμμένα στο πολυτονικό σύστημα. Είναι για πολλά παιδιά πολύ κουραστικά. Επιλέξτε μια πιο σύγχρονη έκδοσή τους, στο μονοτονικό σύστημα και σε πολύ πιο οικεία προς το παιδί γλώσσα.
10) Τα βιβλία πρέπει να είναι γραμμένα σε «καθαρές» γραμματοσειρές, χωρίς περίεργες σκιές, καλλιγραφικά γράμματα κτλ. Ιδανική στους υπολογιστές θεωρείται η γραμματοσειρά Arial. Αναζητείστε επομένως παρόμοιου τύπου γραματοσειρά στα βιβλία των παιδιών.
11) Αποφύγετε βιβλία με πολύ μικρά και αχνά γράμματα. Τα γράμματα πρέπει να έχουν έντονο μαύρο χρώμα και να είναι αρκετά μεγάλα. Στον υπολογιστή, προτιμούμε τα κείμενα να είναι γραμμένα σε γραμματοσειρά μεγαλύτερη του 11-12, με ιδανικό μέγεθος να θεωρείται το 14. Παρόμοιο μέγεθος πρέπει να έχουν και τα γράμματα στα λογοτεχνικά βιβλία. Μεγαλύτερα γράμματα μπορεί να δώσουν την εντύπωση στο παιδί οτι διαβάζει «μωρουδίστικο» βιβλίο και να αντιδράσει αρνητικά.
12) Οι περισσότεροι αναγνώστες με δυσλεξία προτιμούν βιβλία που δεν έχουν πλήρη στοίχιση κειμένου, αλλά κάθε σειρά τελειώνει δεξιά σε διαφορετικό σημείο της σελίδας. Θεωρούν ότι με αυτό τον τρόπο ξεχωρίζουν πολύ πιο εύκολα ποια σειρά τελείωσαν , ώστε να πάνε στην ακριβώς από κάτω χωρίς να μπερδευτούν.
13) Η ύπαρξη μεγάλων περιθωρίων αριστερά και δεξιά της σελίδας, η μεγάλη απόσταση μεταξύ των λέξεων (αντίστοιχα 2 κενά στον υπολογιστή), η ικανοποιητική απόσταση μεταξύ των σειρών (1,5 ή 2 σειρές διάκενο), η απουσία λέξεων με υπογράμμιση ή γραμμένες σε πλάγια γραφή, είναι στοιχεία που βοηθούν πολύ στην εύκολη αποκωδικοποίηση του κειμένου.
14) Προτιμήστε βιβλία με κεφάλαια και επικεφαλίδες, καθώς με αυτό τον τρόπο το κείμενο χωρίζεται σε κομμάτια με νόημα και ογανώνεται καλύτερα στο μυαλό του παιδιού.
15) Καλό είναι τα βιβλία να είναι τυπωμένα σε σελίδες απαλών αποχρώσεων (π.χ. κρεμ, γαλάζιο) και όχι σε αστραφτερό άσπρο χαρτί γιατί γίνεται αντανάκλαση που δυσκολεύει την ανάγνωση.
«Δεν πρέπει να διδάσκουμε τα μεγάλα βιβλία, πρέπει να διδάσκουμε την αγάπη για το διάβασμα» (B.F. Skinner, 1904-1990, Αμερικανός ψυχολόγος)
πηγή: Κέντρο Έρευνας και Θεραπείας του Τραυλισμού  (www.travlismos.gr)