Η Νάουσα

Η Νάουσα από ψηλά …

Στους πρόποδες του ανατολικού Βερμίου, σε μια φυσική καταπράσινη αγκαλιά  που κατεβαίνει σιγά- σιγά προς τον κάμπο, είναι κτισμένη η Νάουσα, σε ένα μέσο υψόμετρο 330 μ. από τη θάλασσα. Οι βόρειες και ανατολικές πλαγιές του Βερμίου είναι καλυμμένες από κωνοφόρα δάση, ενώ οι δυτικές πλαγιές του είναι σχεδόν γυμνές. Έχει άφθονα νερά που σχηματίζουν μεγάλους και μικρούς καταρράκτες, κύρια πηγή κινητήριας δύναμης για τη βιομηχανία, από τον 19ο αιώνα ακόμη. Η Αράπιτσα, το σπουδαιότερο ποτάμι της περιοχής, έχει τις πηγές του στο άλσος του Αγίου Νικολάου, 2 περίπου χλμ από την πόλη. Κυλώντας προς τα χαμηλότερα επίπεδα, διασχίζει την πόλη, ενώ καταρράκτες, μικρότερου ή μεγαλύτερου ύψους, σχηματίζονται σε όλη τη διαδρομή του μέχρι την πεδιάδα.

 

Σήμερα η Νάουσα, δεύτερος σε μέγεθος Δήμος του Νομού Ημαθίας έχει συνενωθεί διοικητικά με τις πρώην κοινότητες Αρκοχωρίου, Γιαννακοχωρίου, Ροδοχωρίου και Στενημάχου και αποτελεί πλέον το νέο διευρυμένο Δήμο Νάουσας, με πληθυσμό που φτάνει τους 23.000 κατοίκους.

 Στην περιοχή της σημερινής Νάουσας, ο Ηρόδοτος τοποθετεί τους περίφημους «Κήπους του Μίδα» , που κατοικήθηκε απ’ τα αρχαιότατα χρόνια απ’ τους Βρίγες, μετανάστες απ’ την Ασία πριν ακόμη απ’ τον Τρωικό Πόλεμο. Σύμφωνα με τον Θουκυδίδη και τον Στράβωνα, οι Βρίγες καταδιώχτηκαν απ’ τον Κάρανο, τον ιδρυτή του Μακεδονικού Κράτους, ενώ παράλληλα κι άλλες Μακεδονικές φυλές που ήρθαν και αναμίχτηκαν με τις εναπομείνασες Βριγο-Πελασγικές φυλές, αποτέλεσαν τον πληθυσμό των ιστορικών χρόνων.

 Τα ερείπια στην ευρύτερη περιοχή της σημερινής Νάουσας ενισχύουν την εκδοχή ότι η σημερινή Νάουσα αναπτύχθηκε στο χώρο μιας σημαντικής πόλης της αρχαιότητας, αυτή της Μίεζας. Κατά τους τοπικούς μύθους, τα τρία τέκνα του μυθικού βασιλιά της περιοχής Βέρη, έδωσαν τα ονόματά τους οι μεν κόρες του στις δύο σημαντικές πόλεις της Ημαθίας, Βέροια και Μίεζα, ενώ ο γιος του Όλγανος μεταμορφώθηκε σε ποτάμιο θεό και έδωσε το όνομά του στο ποτάμι Αράπιτσα. Προτομή του Ολγάνου, που αποκαλύφθηκε τυχαία στην περιοχή του Κοπανού και χρονολογείται στο 2ο αι. μ.Χ., εκτίθεται στο Μουσείο της Βέροιας.

 Ο αρχαιολογικός χώρος της Μίεζας είχε ήδη εντοπισθεί από το 19ο αιώνα, από το Γάλλο περιηγητή Delacoulonche και το Δανό αρχιτέκτονα Kinch. Έγινε όμως αντικείμενο συστηματικής έρευνας μετά το 1950, με τις εργασίες του τότε εφόρου αρχαιοτήτων κ. Φώτη Πέτσα. Εντοπίστηκαν οικισμοί από την ύστερη εποχή του Χαλκού, την εποχή του Σιδήρου, την κλασική, αλλά και την ελληνιστική εποχή, που είναι και η σπουδαιότερη από πλευράς διασωζομένων μνημείων (τέλος 4ου αι.-168 π.Χ.). Σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα της περιοχής θεωρούνται οι μοναδικοί μεγάλοι Μακεδονικοί τάφοι (της «Κρίσεως», των Λύσωνος και Καλλικλέους, των Ανθεμίων, του Kinch και άλλοι) και η Σχολή του Αριστοτέλη στο Νυμφαίο της Μίεζας, ενώ ήρθε στο φως πρόσφατα από την αρχαιολογική υπηρεσία και το αρχαίο θέατρο της πόλης με την  Αγορά της.

Αξιοθέατα και προορισμοί που αξίζει να επισκεφτείτε…

Το άλσος του Αγίου Νικολάου

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Χιονοδρομικό κέντρο 3-5 Πηγάδια… και η τεχνητή χιόνωση…

 

 

 

 

 Μια βόλτα στο πάρκο της πόλης μας αποτελεί σίγουρα εξέχουσα πρόταση…

 

 

 

 

 …στους καταρράκτες όπου έπεσαν οι Ναουσαίες το 1822, για να γλιτώσουν τον ατιμασμό από τους Τούρκους…

 

 

 

 

 

 

όπως και στην σχολή του Αριστοτέλη 2-3 χλμ έξω από την πόλη…